Blogovision 2018 – The Roots of the Groove

«You should be fully yourself and fully indulging into your feelings, and exploring your ego, and your dark sides, and your fantasies, and your positive sides, and everything, whatever you want. Art. It’s art. In real life you should show a bit more empathy and interest for the world around you. That’s what I started to do.»

Η Marie Davidson, και το έτερον ήμιση του darkwave duo, Essaie Pas, έχει περάσει 6 χρόνια της καριέρας της ως solo καλλιτέχνιδα, χρησιμοποιώντας τη δουλειά της ως έναν τρόπο για να κριτικάρει τι συμβαίνει μέσα στα clubs και γύρω από αυτά. Είναι άριστη στο να βάζει τους άλλους στη θέση τους. Όταν ακούς τη μουσική της δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να φοβηθείς για το πώς έχει καταντήσει η ζωή σου. Στο Working Class Woman, και 4ο album από την Γαλλο-Καναδή παραγωγό, οι εικόνες είναι ακόμα πιο διεισδυτικές απ’ ότι ήταν στο παρελθόν: στίχοι με παραβατική, φεμινιστική διάθεση και με έναν ήχο κάπου μεταξύ του spoken word από το electroclash της Miss Kittin και την ονειρική δυσαρμονία της Julee Cruise. Η γραμμή μεταξύ σοβαρού και αστείου είναι θολή και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος: το album θέλει να δημιουργήσει αυτή τη σύγχυση τον ακροατή. Το Working Class Woman είναι μία τολμηρή κίνηση – από καιρό επιθυμητή θα πούμε εμείς – όπου η φεμινιστική θεωρία με την electro γίνονται ένα και το αυτό. Ακούγεται με προσοχή, αλλιώς χάνεται το νόημα.

Ως Επίλογος

Στη φετινή Blogovision πήρα μέρος με κριτήρια κατά κύριο λόγο μουσικά, αλλά και όχι μόνο. Οι γυναίκες μουσικοί πληθαίνουν και ανανεώνουν όποιο είδος κι αν καταπιαστούν. Η θηλυκή οπτική από γυναίκες και αρκετούς πλέον άντρες μουσικούς δίνει φρέσκια πνοή και ελπίδα αλλαγής. Ο λόγος των μουσικών γένους θυληκού – στίχοι, αλλά και μουσική – είναι πιο επίκαιρος από ποτέ, αφού ασχολούνται αρκετά με θέματα σεξισμού, ισότητας και σεξουαλικότητας, άλλες με χιούμορ, άλλες με ειρωνεία, άλλες με δυναμισμό, άλλες με κυνισμό και ωμότητα, όλες όμως με σεβασμό και θέληση για ισότητα. Δεν κατάφερα να ισορροπήσω τον αριθμό των ψήφων μου με βάση το φύλο, αλλά έφτασα πολύ κοντά. Αυτό είναι ελπιδοφόρο, αφού όσο περισσότερο αναδεικνύεται το ταλέντο και η νέα οπτική των γυναικών στη μουσική, τόσα περισσότερα κορίτσια θα ασχοληθούν με αυτή την καλλιτεχνική έκφραση, ώστε να έρθει η πολυπόθητη ανανέωση.

Δεν είναι πασέ (δυστυχώς ακόμα) να προσέχεις και καταγράφεις εν έτη 2018 πόσες γυναίκες διαπρέπουν σε διάφορους χώρους, το σίγουρο όμως είναι ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη να αναδεικνύονται με σκοπό την αλλαγή προς μια πιο ανθρώπινη κοινωνία ισότητας και σεβασμού όλων.